5 Şubat 2015 Perşembe

Kreş mi bakıcı mı?

Sevgili okurlar, (diye başlayıp biraz işgüzarlık yapayım) sizde kabul edersiniz ki çocuğu olup da çalışmak zorunda olan her anne birgün kendine bu soruyu sormak zorunda kalacak veya kalmayacak :) Neeeee dediniz duyamadım birisi bebek bakıcısı mı dedi? Lütfen susalım rica ediyorum, bir zahmet  bu kelimeleri artık bir arada duymak ve hayatıma bu kavramı bir daha sokmak da istemiyorum. Büyük konuşmuş gibi olmayayımda... Yukarıya da duyurulur.

Petito kızım şimdi  17 aylık ,  5 ay süre ile  bir bakıcımız oldu. Kötünün iyisi,  biraz eğitiriz, eksilerini görmezden geliriz  kadı kızı değil ya dedik aldık kabul ettik.  Amma ve lakin bu iş bebek sevmeyen sadece para için çalışacak  insanlar için hiç de uygun değilmiş. İç güdülerime her zaman güvenirim ilk günden bana doot doot hayır hayır bu değil bu değil sinyalini vermiş olsa da  gerek elde başka bir kişi olmaması gerek referans veren kişinin oğlunun kadını çok sevmesi (bebek mış gibi yapamayacağından) beni evet demeye itti.Peki şu an bir bakıcımız var mı? Yok? Neden yok? Dağa kaçtı. Ne getirdi? Güvensizlik ve tedirginlik.Kime kime? Hepimize... Ağzı yanan bir anne  olarak bebek bakıcısında aranan özellikler neler olmalı diye bir yazıyı taslağa aldığımı  ama şu anda bu uzun konuyu atlayıp  sabırsızlıkla beklenen:))) konuya geçiş  yapacağımı üzülerek belirtiyorum.

Öncelikle bu yazıyı yazmamdaki amaç  kızımın ilerde ''beni neden 2 yaşında kreşe verdiniz sizde hiç vicdan yok muydu? '' gibi sorularına bak yavrum ne kadar ince hesaplar yaparak karar vermişim işte bu da kanıtı diyebilmek  değil; belki  1 kişi okur da işe yarar yaptığım araştırma da değil; açıkça söylemek gerekirse şu anda önümdeki 1-2 ayın en önemli konusu bu ve yazarak netleşiyorum...

Kreşle bakıcı konusunu sürekli kıyas halindeyim gece rüyalarımda, gündüz internet başında, insanlarla sohbette gündemimde sürekli bu konu var.Kiminle konuşsam çok küçük 2 yaş, kreşin ilk yılı çok hasta olur hasta olduğunda kim bakacak, çok zorlanırsın yazık çocuğa gibi yorumlar geliyor.İyi hoş da bu noktada güvenebileceğim!! bir  kişi bulduğumu varsaysak bile bakalım aralarında sevgi bağı kurulabilecek mi ki bu kadının kızımı içten sevmesiyle büyük oranda çözülecek bir sorun sonrasında da kadının her yaptığı davranışı sorgulayıp çocuğun duyusal gelişimine ne gibi eksi ve artıları olabileceğini düşünmek gibi bir çılgınlığa doğru koşuyorum çünkü bulacağım bakıcı bir kreş öğretmeni bilincinde olamayacak ne kadar severse sevsin ödül ve cezayla sürekli hayır la sınırlandırıp çocuğu zapdetmeye çalışan tipik türk annesi olacak.  Ne de olsa ağzım yanık. Bakıcıdan çocuğumu eğitip bişeyler öğretmesi gibi bir beklentim elbette yok, aslında kreşten de öyle bir beklentim yok hatta  kreşte çok küçük yaşta belli kalıplara sokulacak,kural öğrenmek zorunda kalacak,her istediğini canının istediği zaman yapamayacak , hayal gücü körelecek, kendini özel ve tek hissetmeyecek (bunun karşılığında sosyalleşecek kabul ) diye korkmaktayım. 3-4 yaşa kadar kural koymak çocuğu şekillendirmeye çalışmak benim istediğim şeyler değil. Tam tersine alabildiğince özgür olsun kural tanımasın ki dünyayı keşfedebilsin beni o yönlendirsin kendini tanımaya ve yaşamaya sınırlarını çizmeye alışsın istiyorum.Vee duyar gibiyim o zaman  çocuk şımarır ayol sonra baş edemezsinleri. Hayır sevgi güven ve tutarlılıkla büyüyen çocuk şımarmaz efendim.

İşte bu noktada aradığım gibi bir kreş bulabilecek miyim? sorusu beynimi yavaş yavaş yiyerek sulandırmaya ve  giderek çenemi düşürmeye başladı.
Bağlandığı kişilerden gerçek sevgiyi tadabileceği, her çeşit  zorlama ve baskının, sıkı kuralların olmadığı her aldığı nesne için teşekkür etmek zorunda bırakılmadığı, aaa ama Derencim ağacı yeşil boyamalısın güneşide  sarı gibi hayal gücüne balyoz indiren davranışların olmayacağının garantisini verebilen, ama biz montessori ama
biz çoklu zeka ama biz bıdı bıdı uyguluyoruzların havada uçuşmadığı  ödül ve cezayı kullanmayan bir kreş...Sadece sevgiye ve saygıya dayalı, çocuğumu bir birey olarak görüp davranabilen, yapılan etkinliklerin faaliyetlerin  öğrenme amaçlı değil sadece gülmek  eğlenmek zaman geçirmek için yapıldığı (zaten çocuk bu şekilde öğrenir çocuğuma zorla sayıları, renkleri, kavramları  vs. öğretmeleri gibi bir korkum var) çocukları stresten uzak tutabilen bir kreş  arayışında olacağım.Fakat bunun yanında kendisine bir prenses muamelesi yapan, yapmacık gösterişli gereksiz tezahuratlarla şişinmesini sağlayan, sürekli aferinle egosuna  tavan yaptırılan (bunun sonucunda sürekli onaylanma ihtitacı duyar diyordu şu yazıda ) bir kreş değil hayalim, ''ben de her çocuk gibi sıradan bir çocuğum  fakat seviliyorum ve değerliyim'' i hissetmesi yeterli.Bu tarz davranış şekli velilerin gözüne girebilmek için melesef benimsenebiliyor.

Şu anda yemek, tuvalet, bahçe, oyuncak ,kitaplık gibi  teknik sorunları dert etmemeye çalışıyorum. Bunların çözülme ihtimali kreşin felsefesi ve çocuğa yaklaşımı yanında çok daha basit konular bence. Evet sağlıklı  beslenmesi, temiz bir ortamda barınması, tuvalet ihtiyacına cevap verilmesi, bahçede koşup oynaması da  çok  önemli konular ama bakıcıya da söylediğim bir söz vardı işe başladığında, karnı bir şekilde doyar önemli olan kalbi doysundu. Gelişimini negatif yönde etkileyecek hatalı davranışlar yapılmasındı.

Tüm bu tedirginliğimin yanında en önemli artısı tabiki çocuğun sosyalleşmeye erken yaşta başlaması. Şayet mükemmel! bir bakıcımız olsa dahi onu haftada en az 3 gün oyun grubuna götürmemiz gerekecek.Oturduğumuz sitede bu sebeple nerede Deren e yakın yaşta bir çocuk görsem koşarak yanına gidip ebeveynle  iki hoş beşten sonra nüfus memuru kılığında doğum tarihini ayına kafar öğrenmek oluyor ilk işim, ardından aa ne güzel oynarsınız değil mi oyun grubu yaparız demeyi de ihmal etmiyorum tabiki de.Şimdilik hali hazırda 2 kişi buldum bile.Bir tanesi İrem diğeri Can.Kreş kararı kesinleşirse İrem, Can  ve Deren'e  ilerleyen aylarda bahçede karşılaştıklarında arkadaşlıklarını tekrar gözden geçirmelerini söyleyebilirim :)

Şimdi herşey yolunda gidip de istediğim gibi bir kreş bulduğumu varsayalım  o zaman 2. ve en önemli level a geçiyoruz  sevgili dostlar. YA ALIŞAMAZSA? Benim işe gitmeme  aylardır tepkili. Giderken hala arkamdan ya ağlıyor yada mızmızlanıyor hiç birini yapmazsa bile yüzü bir karış, gözleri gitme der gibi mahsun, boynu bükük oluyor yada bana öyle geliyor.Bunda hala meme emiyor olmasının da etkisi büyük.Makul sürede alışamayıp aşırı tepki verirse başa dönüp evde bakılması için bakıcı aramaya başlama ihtimalini de aklımın bir kenarına yazıyorum ki o anda şizoya bağlamayayım.


Gerçekten kızımı  içten seven, güvendiğim, onunla güzel vakit geçirebilen bir bakıcımız olsaydı  1 yıl daha evde bakımının yapılmasını   daha uygun bulduğumu da  söylemeden geçemeyeceğim.Fakat belli bir yaşı geçmiş beyninde kazık çakmış doğruları olan  bir insanı yeniden  eğitmek öğretmek gerçekten çok zor.Ve işte durduk yere kaçıveriyorlar. Bu yüzden sanırım 2 yaş dolar dolmaz tercihimi kreşten yana yapacağım.

Kreş ve bakıcının karşılaştırmalı olarak avantaj ve dezavantajları;


1-Evde özbakımı daha iyi karşılanır daha az hasta olur tek bir kişiden sürekli ilgi ve sevgi görmesi daha özel ve tek hissettir. 3 yaştan önce buna ihtiyaçları vardır.Sıcak ev ortamı çocuk için daha idealdir.

2-Bakıcı sosyalleşmesi ve oyun ihtiyacı için eksik kalır,  (eğitimli bakıcıları ayrı tutuyorum) hatalı tutum ve davranışlarla çocukta istenmeyen duygu ve davranışlar oluşturabilir tek bir kişinin vicdanına bırakılmış bebek istismara açık olur veya  tv manyağı olabilir...Kamera ile bu davranışların önüne geçmek de  mümkündür tabi ki.

3-Bakıcı ev işleri için de yardımcıdır annenin üzerindeki yükü alır ve daha az stres anne çocuk arasındaki iletişimi olumlu yönde etkiler.Fakat sık sık bakıcı değiştirmek çocukta bağlanma sorunu yaratabilir.


4-Kreşte özbakımı daha alt sınırda karşılansa da  birlikte yiyip içmeyi paylaşmayı öğrenir, en önemli ihtiyaçlarından birini  giderir  sosyalleşir. Daha çok hareket  eder oyun oynar bu da zeka gelişimine katkı sağlar.

5-Eğitimli öğretmenler  çocuğun her yönden gelişimine katkıda bulunur daha az hatalı davranışa maruz kalır.Kalabalıkta daha güvendedir, istismara açık değildir.Kuralları öğrenmeye başlar. 2 yaş için istediğim bir şey olmasa da.








2 yorum:

  1. Ay evet zor karar, ben de en kötü kreş en iyi bakıcıdan iyidir diye düşünenlerdenim sanırım ama bir yandan da "ay ben bu çocuğun poposunu 19 ay suyla ıslatılmış organik pamukla sildim, kreşte bunu bırak ıslak mendili bırak acaba temizleyecekler mi?" gibi saçma sorular (en önemli şey sanki çocuğun poposu) geliyor aklıma.. Umarım içine sinen en iyi kreşi en kısa zamanda bulursun.. Bakıcı kaçtıysa şu an n'apıyorsun ya, kolay gelsin!!!
    Bu arada nerde senin "izleyiciler" panelin, ilk cümlene atfen, izleyiciler paneli okur sayısını arttırmaya yarıyor baya :) isteriz isteriz!

    YanıtlaSil
  2. umarım bulucaz umarım...bak ben o işi 5 -6 ay arası organik pamuklu ıslak mendile sonra da direk pampers ıslak havluya devrettiğim için o kadar dert etmiyorum da aklıma takılmıyor da değil o konu gaklısın yani.zaten kakası gelince bezini gösteriyor 2 yaşa kadar halledicem ben o işi de. hoş bu sefer wc ye gidecek o minicik şey nasıl halledecek. öğretmenler yapacak merak etmeyin dedi görüştüğüm bir yer sınıf 5-8 kişi 2 öğretmen varmış. şu an tatildeyiz, tatil dönüşü babanneye paslıcaz 1 ay idare edebilirse 1 ay da ananesini getiricez memleketten. hazirana kadar böyle. sonra 2 ay yaz tatili ve 2. yaş. yaa sorma bloğu cepten yaptım çok zor oluyor görsele bile yer veremedim.nerdeymiş o izleyiciler paneli nerden yapılıyor hemen öğrenmeliyim okuyucu artsın diye değil canım :))) maksat seni kırmamak hahahhh

    YanıtlaSil